(264) ધોંણધારિયો ટેક્સી ડિરાઈવર (હાસ્યકાવ્ય)

આ મેમાઈની વાત સે!

ધોંણધાર એટલં ધાન્યધાર મલક, ઓતરાદા ગુજરાતનો,

ઓગળી ખુપાવો થોડીવાર ભોયમું અને ફણગા ફૂટ,

ફલદરૂપ એવી ભોમકા!

આફરિકાના યુગોન્ડા બલ્લે ચરચિલ કેતો’તો એવો આ મલક!

આંયના રેવાસી ધાંણધારિયા કેવોય.

ઓંયની બોલી નોંખી, ધોંણધારી કે’વાય!

એકદા આવો ધોંણધારિયો ટેકસી ડિરાઈવર,

સડસડાટ ટેક્સી હોંકે મેમાઈમાં, પેસિન્જર એક જ.

બહારના મલકનો કોઈ ધોળિયો, આગળ ખાલી સાઈડે બેઠેલો.

ઓલ્યાએ ચરરર બરેક મારી, ગાડી સાઈડ કરી,

મોંન સનમોંન ખાતર,

ચ્યમ કે એક મઈયત જાતી’તી આગળિયાં!

ધોળજી પૂસે, ‘વોટ ઈઝ ઈટ?’

ડિરાઈવર જવાબ દેવિંગ, ‘આઈ નો, નોટ સ્પીક’

’ટ્રાય, ટ્રાય સ્પીક, નમસ્તે!’

‘વોટ નમસ્તે, મીં કીધું નં, નોટ સ્પીક!’ બોલ્યો ઈં.

’એક્શન, એક્શન, ઓ.કે. ઓ.કે., નોટ સ્પીક!’ ધોળજી ઉવાચ,

બચ્ચારાનં જોંણવાની તાલાવેલી બઉ!

ડિરાઈવર નેચે ઊતર્યો,

પાછલી સીટે ઊંઘવાનું એક્શન કીધું,

ઓસ્યો થરડી, મૂઢું પોળું રાસ્યું, ડોક ત્રાંહી નાંસી,

અનં બોલ્યો, ’સ્લીપમ, સ્લીપા!’

-વલીભાઈ મુસા