My Comment on a Gujarati Poem (વિવેચન)

Friends,

Find below my comment on a Gujarati Poem “મારા પિતાજી” written by Mr. Vijay Shah (Houston – USA) on “Father’s Day”.

મારા પિતાજી

માન કેટલુંય દઉં તમને મારા પિતાજી!
માવજત કરી ઉછેર્યો મુંને મારા પિતાજી!

મુજ બાળહાસ્યોથી ખીલ્યા મારા પિતાજી!
મુજ સફળતા દેખી કોળ્યા મારા પિતાજી!

કૌટુંબીક ધોરણે પોષ્યો મુંને મારા પિતાજી!
સંસ્કાર અમિથી મુંને સીંચ્યો મારા પિતાજી!

ઉપકારો ક્રોડો ના ઉતરે મારા પિતાજી!
સ્વિકારું તે સૌ રોજ હું મારા પિતાજી!

પ્રાર્થુ પ્રભુને દે સૌ સુખો મારા પિતાજી!
પ્રણમું રોજ સવારે તમને મારા પિતાજી!

આ જીવન દાન મને તમારું મારા પિતાજી!
ભવો ભવ મુજ મસ્તકે હાથ તમારો પિતાજી!

“પિતૃ”દિને એ વાત સ્મરું મારા પિતાજી!
તુજાશિષોથી ઉજળો હું ઓ મારા પિતાજી!

-વિજય શાહ (હ્યુસ્ટન)
(જુન ૮, ૨૦૦૮)

Comment

 

Crying, a unique expression of passions in human life

Click here to read in Gujarati

We have no any strong and conclusive proof that the creatures other than human are crying. This Article being centered on human being, we have no concern with creatures. Tom Lutz, a biological Researcher of eye fluid (tears) gives three distinguished types of tears (1) Basal (basic) tears (2) Reflex (resulted from irritation or injury) tears; and, (3) Emotional (Psychologically caused) tears. But, here also, there is no any intention of mine to give you any scientific studies of crying or tear shedding. I am going to deal with the emotional tears only now-hence-forth.

Charles Darwin has said, “Crying is the special expression of man.” Crying has no any barriers of age, gender or culture and it will continue for ages in human life. No any external power or authority can prevent crying anybody until the crying person itself calms down in its own way or at its own will. Sometimes it happens that even the crying fellow itself cannot control own crying until the effect of happiness or gloomy whichever might be the root cause is fully wiped off from the mind.

Arnold H. Glasow has quoted, “Crying is a release, a psychological tonic or tranquilizer.” Crying is valuable and yet free, a gift from God to mankind. It is not limited to babies or women; it is for all. It is natural, healthy and curative. To stay fit both physically and mentally, crying is necessary. Sometimes some saddest or happiest events may prove to be fatal to weak hearted persons if they are not reacted or absorbed by shedding tears. At this juncture, I’ll correlate my subject with some literary backgrounds just to justify the importance of crying in human life. Let us go now onwards to an emblematical poem of Alfred Lord Tennyson titled as “Home They Brought Her Warrior Dead”. Instead of any brief summary of the poem, I am going to give you the full text of the wonderful work of the poet. It is as this:

 

‘Character’ – a translated poem in Gujarati (ચારિત્ર્ય)

I have read somewhere that it does not matter who says good words, but one should have the only concern with what is being said. Here, I am going to post a Gujarati translation of the poem of a poetess who has been portrayed as a disputed poetess for her some literary work hurting religious feelings of people. She was exiled from her home country and now she has settled elsewhere.

I had been in States in 1994 and there at my friend’s 7-Ten Food Store, I picked up a magazine ‘The New Yorker’ (Volume of Aug. 22 & 29, 1994) from the shelf. While turning over the pages of the Magazine, a poem titled as “Character” drew my attention. It was translated into English from its original version by Carolyne Wright and Farida Sarkar. I had translated the same in Gujarati then.

My Readers may read the English version of the above poem by surfing on I-net. My Gujarati version of the same will follow soon after my preamble is over. Before proceeding on, I would like to clarify why this poem had attracted me. Here is an imaginary scene of a girl walking along the public path.

In my previous post titled as “Character and Reputation”, I had tried to define both these words. Here, there is no room for the repetition of my thoughts; but, in precise, I would tell that a woman having good character has much more importance of her good reputation also. Sometimes, she is victimized of harassment by some Road Romeo type lewd and brutal beasts in public or at work-places. In such critical situation, how her reaction should be has been counseled here in this very short poem.

 

Oppressions (- કે જુલ્મો તેઉના દયામાં ખપે!)

 – કે જુલ્મો તેઉના દયામાં ખપે! (ભાવાનુદિત કાવ્ય)

Preamble (પ્રસ્તાવના)

My blog, today, varies with the publication of a poem. Till now, all my articles were in prose. In my first introductory page ‘About me’, I had mentioned that I have written some Poems and Haikus also in Gujarati.

Today’s poem is not basically written by me, but it is simply a summarized translation in the free style form of a poem. It is probably a Syrian work which may be in Arabic or it may have originally been written in English as I could not find the source then, but simply the text of it in English anyway. Some change in content at the end has been made to make it a universal one. My articles are not limited to particular group of people and therefore I have taken somewhat liberty in this regard.

Now, to my great delight, I could find the source of the poem in question through surfing on internet and could contact the proper authority. Accordingly, I am thankful to Janab Mustafa Jaffer of Ahlul Bayt Digital Library Project for his role as a middle man between the Author Late Janab Mulla Ashgarali M.M.Jaffer’s son Janab Abbas Jaffer and myself to seek out the consent for the summarized translation of the poem in Gujarati with some change in the content for the purpose mentioned above.

Torture, injustice, harassment, oppression and punishments from the dictatorial or jungle rule to innocent people are universal issues. They are related to entire human kind. How and why should they be separated in the categories of creed, cast, religion or faith? Oppression is the oppression whether it may concern to any individual or a mass; and it should always be condemned.

Now, go to my translated Gujarati poem  to share the feelings of despair and hope of the original author and the translator.

– કે જુલ્મો તેઉના દયામાં ખપે !

કદીય જોયા હશે ઇતિહાસે

જુલ્મગારો એવા, જેવા કે તેઓ ?

તેઉનો શાસનયુગ જંગલના કાયદાની ધરી ઉપર ઘુમરાતો, અને

’મારે તેની તલવાર’ દેશભક્તિ ગીત !

શહેરો અને ગામો ભરી દીધાં,

દુરાચાર અને પાપોથી ખીચોખીચ ;

ખાલી ન જગ્યા કોઈ,

સઘળી દુર્ગુણોથી ભરપૂર !

દેશદાઝ હણાઈ,

હૃદયની શુદ્ધતાઓ, વળી મરદોના મરતબા,

ખરડાયા વિષ્ટાભરી નિષ્ઠા થકી !

આબાલવૃદ્ધ –

પચપચી ગયાં, પરૂનિગળતાં ગૂમડાં જાણે !

સ્ત્રીઓ બની રહી

તોફાની વાંદરીઓ વંઠેલ !

માનવજાતની તવારીખમાં,

જોટો નહિ જડે, એવા જુલ્મો અને સતામણીઓનો,

જેવા કે – જેવી કે :

જોયો છે કદીય તમે,

એવો ચાબુક કે જેનો આહાર અને પીણું છે –

નિર્દોષ માંસપેશીઓ અને પાક રૂધિર ?

કદીય એવા માણસ વિષે સાંભળ્યું છે,

જેની ચામડી જીવતાંજીવત

ઊતરડાય,

અને ભોંકાતા હોય ખીલા અણીદાર

કાનનાં છિદ્રો મહીં ?

કદીય સાંભળ્યું છે એવા માણસ વિષે કે ,

જેનાં હાડકાંનો ચૂરો કરવામાં આવતો હોય,

કે પછી દાંતોની ઝીણીઝીણી કણકીઓ ?

સાંભળ્યું છે કદીય એવું કે,

માણસનું માંસ ભઠ્ઠીમાં શેકવામાં આવતું હોય?

કે પછી વરાળમાં બફાતું હોય યા અગનઝાળમાં ભૂંજતું ?

કદીક-કદીય સાંભળ્યું છે કે,

પેશાબની કુદરતી હાજત કાજે,

કાકલૂદીઓ અફળાય બહેરા કાને,

અને થાય બળજબરી અટકાવ કાજે ?

સાંભળ્યું છે કદીક કે, શરીરનાં છિદ્રેછિદ્રોને

દટ્ટા મારી બંધ કરી દેવામાં આવે ?

હા, આ બધા જુલ્મો – આવા બધા જુલ્મો,

સહી રહી છે, વહી રહી છે, નિર્દોષ ને ભોળી પ્રજા !

અપેક્ષા પણ બીજી શી રાખી શકાય તેઓ થકી ?

એ જ હોય, બસ એ જ હોય ; કેમ કે

તેઓ હલકા છે, અધર્મી છે અને હરામી પણ !

છેક નીચલા ખાનદાનમાં જન્મેલા –

અને, છતાંય નિજ ખાનદાનને સારું કહેવડાવે તેવા,

નિમ્નતર નિમ્ન !

કુલ્ટાકૂખે ઉમદા અને બહાદુર કદીય જન્મે કે ?

ના, કદીય નહિ.

પણ હા, જન્મે તો જરૂર જન્મે –

ગંદવાડ આખાય જગનો !

હું માનવ છું,

માનવમર્યાદાઓ વચ્ચે જીવતો હું માનવ છું.

મારી છાતી માનવી હોવાના ગર્વથી ભરપૂર છે,

હું આસ્તિક છું, ઈશ્વરથી ડરું છું – એવા ઈશ્વરથી,

કે જે બિચારો ધ્રૂજે છે તેઉના જુલ્મથી !

દિવ્ય પ્રકાશ મારા અંતરને અજવાળે,

માનવજાતમાં કીર્તિવંત હું ઝળહળું,

હું આવાહન કરતો રહીશ, પડકાર ફેંકતો રહીશ,

શ્રદ્ધાધ્વજ ગ્રહી ઊંચો, ઊંચી ગ્રીવાએ

લોકોને જોડાવા કહેતો રહીશ મુજ સાથે,

ઝઝૂમીશ – ઝઝૂમવાનું સૂચવીશ,

જુલ્મીઓના જુલ્મો સામે, એવા જુલ્મો થકી –

કે જુલ્મો તેઉના દયામાં ખપે !
# # #
(તા. ૨૪–૦૬–૨૦૦૭)

[કથિત સીરીઅન કવિતાના અનામી ગદ્યમય અંગ્રેજી અનુવાદ ઉપરથી યથોચિત ફેરફાર સાથે ગુજરાતીમાં  ભાવાનુવાદ)  

 – વલીભાઈ મુસા (ભાવાનુવાદક) 

Oppression (- કે જુલ્મો તેઉના દયામાં ખપે !) – pdf