William’s Tales – તૃતીય બ્લોગજયંતીની પૂર્વ સંધ્યાએ…

સહૃદયી વાંચકવૃંદ, અન્ય બ્લોગર-નેટર મિત્રો અને શુભચિંતકો,

સાદર સલામ/પ્રણામ.

મારી તૃતીય વર્ષની બ્લોગ પ્રવૃત્તિ વિષેનો વાર્ષિક લેખ અને તા. ૦૫-૦૫-૨૦૦૭ ના રોજ પ્રસિદ્ધ થએલા મારા પહેલા સંક્ષિપ્ત આર્ટિકલ “A Free  Home” નો અનુવાદ (મુક્ત ઘર) આવતી કાલે તમને વાંચવા મળશે. આજે આ લેખમાં હું મારા અગાઉના આર્ટિકલ “A Round-Up of my 100 Articles” માં જેમ મારા ૧૦૦ આર્ટિકલની Link (કોઈમાં Link Update ન થવાના કારણે જૂની Themeવાળા Home Pageમાં પણ જે તે આર્ટિકલ દેખાઈ શકે છે!) સાથેની યાદી આપી હતી, તે જ રીતે અહીં આ લેખમાં માત્ર ત્રીજા વર્ષની ક્રમાંક ૧૦૧થી શરૂ થતી Link સાથેની સંપૂર્ણ યાદી મૂકવામાં આવે છે, જેનો મને ખૂબ જ  આનંદ છે.

તા. ૧૦ મે, ૨૦૦૯ના રોજ સ્થાનિક ટ્રસ્ટ Ascent  Foundation (આદર્શ લાયબ્રેરી)ના ઉપક્રમે અન્ય બે વ્યક્તિત્વોની પ્રશસ્તિ અને મારા બ્લોગને ૧૦૦ આર્ટિકલ સાથે બે વર્ષ પૂરાં થવા નિમિત્તે  એક સન્માન સમારંભ યોજાયો હતો, જેનો અહેવાલ શ્રી કરીમભાઈ વી. હાડાએ “Expressing Feeling of Honor and Gratitude” આર્ટિકલમાં આપ્યો છે. આ કાર્યક્રમમાં વક્તાઓએ એવો સૂર વ્યક્ત કર્યો હતો કે મારા અંગ્રેજીમાં પ્રસિદ્ધ થએલા ૧૦૦ આર્ટિકલ પૈકી શક્ય તેટલા વધુ આર્ટિકલનો ગુજરાતી અનુવાદ બ્લોગ ઉપર મુકાય તો અંગ્રેજી ન સમજી શકનારા વાંચકો પણ તેનો લાભ લઈ શકે. વળી તેમની લાગણી સાથેની માગણી એ પણ રહી હતી કે અનુવાદો ઉપરાંત સીધા જ કોઈ ગુજરાતી લેખો પણ મૂકવામાં આવે.

આજે મને એ વાતની ખુશી છે કે મારી ધારણા બહાર હું મારા ૪૫ આર્ટિકલનું અનુવાદકાર્ય મારા ત્રીજા વર્ષના કાર્યકાળ દરમિયાન આપી શક્યો છું. અન્ય ૫ આર્ટિકલ સીધા જ ગુજરાતીમાં અને ૧  અનુવાદિત આર્ટિકલ  “A Dangerous Game – A Translation (ખતરનાક ખેલ)” મળીને કુલ્લે ૫૧ આર્ટિકલ ગુજરાતી અને ૨૧ આર્ટિકલ અંગ્રેજી સહિત વર્ષ દરમિયાન એકંદરે ૭૨ ની સંખ્યાના પ્રકાશનથી શ્રી વિજયકુમાર શાહે મારા બ્લોગને ‘દ્વિભાષી (Bilingual) બ્લોગ’ તરીકેની જે ઓળખ આપી છે તે યથાર્થ પુરવાર થઈ છે.

મારા ત્રીજા વર્ષના આર્ટિકલની સળંગ યાદી નીચે આપી છે, જેમના પ્રત્યેક ક્રમાંક ઉપર Click કરવાથી સીધા જ જે તે આર્ટિકલ ઉપર જઈ શકાશે.

May 2009 (3)

101. Crying, a unique expression of passions in human life

102. Expressing Feeling of Honor and Gratitude

103. What else? – Nothing, but  humor!

June 2009 (3)

104. My Comment on a Silicon Blogger’s  Post ‘Teasing’

105. Say ‘Live and Let Live’ with a humanly heart!

106. Time-pass Crazy Q&A

July 2009 (2)

107. Customary celebrations of birthdays

108. A Challenge to an Ad World – A Case Study

August 2009 (3)

109.  Friends are our destiny, either ill or good!

110.  A humorous Folktale on Stupidity

111. માણસનાં કૌટુંબિક દુશ્મનો!

September 2009 (5)

112. Human’s Ungratefulness towards the Creator the Worlds

113. Shahadat (Martyrdom) of Hajarat Imam Ali (A.S.)

114. Some well thought witty Q&A

115. Roll of Tongue for the Creation of the World more Peaceful!

116. A true story of an insane, but a sane person!

October 2009 (3)

117. My Comment on a Short Novel in Gujarati (વિવેચન)

118. Expositions  of  Chosen Poems – 1 (A Poison Tree)

119. પ્રમાણિકતા

November 2009 (7)

120. Bahlool Dana, a Gem in Rags

121. My Comment on a Gujarati Poem (વિવેચન)

122. A Dangerous Game – A Translation (ખતરનાક ખેલ)

123. ઘણા સમય પહેલાં…

124. ફાનસવાળાં સન્નારી

125. આત્મહત્યા

126. ચારિત્ર્ય અને પ્રતિષ્ઠા

December 2009 (7)

127. છૂટાછેડા- કાયદેસર, પણ અનિચ્છનીય

128. ચોરસ દુનિયા – 4 (ઝિંદાને શામ – Syria)

129. ચોરસ દુનિયા – 3

130. ચોરસ દુનિયા – 2

131. ચોરસ દુનિયા – 1

132. ભ્રષ્ટાચારની પેલે પાર

133. પસ્તાવો

January 2010 (7)

134. હતાશા કે ઉત્સાહભંગ

135.આત્મા – સંક્ષિપ્ત અભ્યાસ

136. આત્માનું પોષણ

137 ગૌરવ હત્યા

138. વાણીવિનિમયમાં સંતુલિત અતિશયોક્તિની કળા – 2

139. વાણીવિનિમયમાં સંતુલિત અતિશયોક્તિની કળા – 1

140. અતિ સંવેદનશીલતા

February 2010 (5)

141. ગુમાવી દો અને જિંદગીભર ઝંખ્યા કરો!

142. જીવનસાથી

143. દયાહત્યા કે દયાપૂર્ણ મૃત્યુ – એક ચર્ચા

144. સલામ, ફ્રાન્સિસ ડિસોઝા યુગલને સલામ…

145. માનવીય દિલથી કહો – ‘જીવો અને જીવવા દો’

March 2010 (13)

146. Understanding Anger and its Consequences

147. પરિવર્તિત વિશ્વમાં નીતિમત્તા અને જીવનમૂલ્યોની સ્થિતિ

148. સાચ્ચો ન્યાય

149. ML GRGOV (સાંકેતિક શીર્ષક)

150. સહજ વિનોદવૃત્તિ

151. ગાંધીગીરી’ નો ઊંધો એકડો!

152. Whether just weight and measurement is limited to trades?

153. ખરેખર દિવાનું કોણ છે? – ‘જવલ્લે’ જ આવા લેખ (3)

154. પગરખાં પ્રક્ષેપાત્ર (મિસાઈલ) ઉપર એક ગઁભીર નોંધ–‘જવલ્લે’ જ આવા લેખ (2)

155.  એક વિચારશીલ વિચાર! – ‘જવલ્લે’ જ આવા લેખ (1)

156. પંચમ શુક્લના એક કટાક્ષકાવ્ય ઉપરનું ભાષ્ય

157. લોકવાયકાઓ કે અફવાઓ

158. બીજું તો શું વળી?

April 2010 (11)

159. નીતિકથાઓ અને દૃષ્ટાંતકથાઓ

160. પૃથ્વી ઉપર જીવન સંભવિત છે, પણ સલામત ખરું!

161.  ‘સબ બંદરકે બ્યૌપારીઓ’ ની કોઈ અછત ખરી!

162. સાબિતી

163. જીવન અને સાહિત્ય

164. Much Ado for Nothing

165. મારાં હાઈકુ -3

166. ટાઈમપાસ તરંગી પ્રશ્નોત્તરી

167. સરવાળે શૂન્ય – એક બોધકથા

168. માર્મિક વિનોદી પ્રશ્નોત્તરી

169. ‘મૂર્ખતા!’ – એક રમુજી બોધકથા

170. William’s Tales ની તૃતીય બ્લોગજયંતીની પૂર્વ સંધ્યાએ …

171. મુક્ત ઘર

172. 3rd Anniversary of “William’s Tales”

ગુણાનુરાગી,

વલીભાઈ મુસા

 

Whether just weight and measurement is limited to trades?

Here is a verse from The Holy Qur’an related to ‘Weight and Measurement’ and which is one of the important ethics in the Fair Trading. It is as this: “Woe to the defrauders who when they take a measure from people, take it in full; but when they give by measure or weight to men, they cause loss (give less than what is due). Do they not think that they shall be raised (to life again) for a Great Day, the Day when (all) mankind shall stand before the Lord of the Worlds?”(83:1-6). The concept of ‘Weight and Measurement’ is expected to be understood in shortchanging in numerical method of trading also where the items are sold counting one by one.

No any trader, manufacturer or even a hawker has any right to tread on the rights of the people. Customers have the natural right to have the goods exactly both in quality and quantity and service after sale also for what they pay. In other words, we may say that the justice must be maintained or observed to make a deal fair. I shall recommend you to read a fitting quote of Mahatma Gandhi to understand well the trader-customer relation which was mentioned in my earlier Post “As if Mr. Jeff is alive!”.

My good Readers will not misunderstand me that I am targeting only particular group of people in society. Tendency of double standards can stand for any person, from a laborer to an industrialist and even a Rickshaw driver. In broader sense, all of us might come under the said category, little or more. All expect honesty and good behavior from others, but the most of us are not prepared to behave so as we wish for ourselves. For example to say, we can boldly deny accepting the slightly doubtful soil currency note from others; but we will, contrarily, never miss to try to easily pass on even the fully damaged currency note to others smartly.

Let me speak more to cover some fields in the range of our discussion like mutual relationships between Governments and their citizens. The principle of ‘Give and Take’ also works here. If any of the two gets more and gives little, there occurs the breach of the law of justification. We see that the most of the Governments of the world do collect tremendous backbreaking taxes and do not utilize the funds properly for the welfare of the citizens. Similarly, the citizens agitate for their rights, but they do not fulfill their national duties. All these fall under the category in question.

In the beginning of my post, I have already said that the proper justice must be maintained in all types of mutual affairs or transactions in routine human life. If children don’t take care of their parents, it is unjust and liable to be condemned under the rules of conduct (આચારસંહિતા). Under weighing traders of commodities are some far better than those who travel by bus or train without tickets and also the thieves, pickpockets and likes of them. I don’t take side of the former compared to the latter ones as both pound or penny defrauders are equally sinners or offenders. In the cases of those fully dishonest people, there is no any excuse as their gaining is completely unlawful.

As usual, I’ll represent here a quote of Harold S. Geneen with some changes in certain words of him as “It is an unchangeable law in business or human behaviors that words are words, explanations are explanations, promises are promises; but only performance is the reality.” The false scales and measuring equipments used in trades, either intentionally or lazily, can cheat thousands of the customers and such unfair practice equates with those thieves proving a proverb true that the thief and his brother thief. Both cannot be on par because the disparity in numbers of the people being cheated is much more than those affected with individual thefts. .

Hope my little endeavor for justification of the title of the post would have satisfied my Readers as it is very difficult to make enough room for considerate topics in a single chapter rather than the openness in a volume.

– Valibhai Musa

Note:

Please find a humorous bonus quote of George Bernard Shaw, not fitting fully to the post but appealing to ‘measurement’, as this: “The only man I know who behaves sensibly is my tailor, he takes my measurements anew each time he sees me. The rest go on with their old measurements and expect me to fit them.”