(193) એક સજ્જનનું મૃત્યુ

Click here to read in English

હું આજે એક એવી પ્રતિભાશાળી વ્યક્તિ વિષે વાત કરવા જઈ રહ્યો છું, જે આજે આ દુનિયામાં હયાત નથી. ટૂંકમાં હું કહી શકું કે તેઓ પોતાના સમયના સ્થાનિક Hero (નાયક) હતા. મારા તેમની સાથેના સંબંધોની કોઈ વ્યાખ્યા ન આપી શકાય, તેમ છતાંય એને ‘મિત્રતા’ એવું નામ તો જરૂર આપીશ. તેઓ હતા કાણોદરના વતની શ્રી અહમદભાઈ પલાસરા કે જે માત્ર 44 વર્ષની યુવાવયે અવસાન પામ્યા હતા. એ વખતે મેં મરહુમના સંયુક્ત પરિવારને સંબોધતો એક દિલાસાપત્ર લખ્યો હતો. મરહુમના કુટુંબીજનોની પૂર્વ સંમતિથી હું એ આખોય પત્ર અહીં રજૂ કરું છું, જે મરહુમને સારી રીતે સમજવા માટે સ્વયં સ્પષ્ટ અને પૂરતો છે.

“મરહુમ જનાબ અહમદભાઈનાં કુટુંબીજનો,

અમે અહમદભાઈના અકાળ અને અચાનક અવસાન બદલ અત્યંત દિલગીરી અનુભવીએ છીએ. વળી અમે આશા રાખીએ છીએ કે અમારા આશ્વાસનના આ સંદેશાથી આપ સૌને જરૂરથી હૂંફ અને દિલાસો મળી રહેશે.

આ દુખ:દાયક પળોમાં અમે માસુમીન (અ.સ.)ના વસીલાથી સર્વશક્તિમાન અલ્લાહને દુઆ કરીએ છીએ કે મરહુમની રૂહને તેના પસંદ કરેલા બંદાઓની રૂહની વચ્ચે, માસુમીન (અ.સ.)ની રૂહોના સાન્નિધ્યમાં તથા એવી રૂહો કે જે તેની દયા અને ખુશનૂદીનો આનંદ માણે છે એ તમામ સાથે જન્નતમાં આલા દરજ્જો નસીબ થાય. (આમીન). ખરે જ, આપણે અલ્લાહ તરફથી આવ્યા છીએ અને આપણે તમામ તેના જ તરફ પલટીને પાછા જવાના છીએ. (ઈન્ના લિલ્લાહે વ ઈન્ના એલયહે રાજેઉન.)

હવે મરહુમની રૂહ જન્નતનાં સુખ અને શાંતિ માટે આપણી દુઆઓ અને તેમની પાછળ કરવામાં આવતી સખાવતો (પુણ્યનાં કાર્યો)ની મોહતાજ છે. અમે આશા રાખીએ છીએ કે આપ સૌ આપણા ઈમાન (શ્રદ્ધા)ના સહારે સમજદારી કેળવીને વાસ્તવિકતાનો સ્વીકાર કરશો. આપનાં સર્વે કુટુંબીજનો મરહુમની ખોટને ભૂલી શકશે તો નહિ; પણ સમય જતાં, ઈન્શા અલ્લાહ (If God wills), મરહુમના વિયોગનું દુ:ખ હળવું તો થશે જ.

આપણા કૌટુંબિક અને ધંધાકીય સંબંધોના કારણે અહમદભાઈ અને મારે પ્રસંગોપાત કલાકો સુધી સાથે બેસવાનું થતું અને અમે અંગત બાબતો ઉપરાંત માનવજીવનને સ્પર્શતી કેટલીય બાબતોની ચર્ચા કરતા. તેમની પાસે પોતાની મૂંઝવણભરી અંગત સમસ્યાના નિવારણ માટે આવનારી કોઈપણ વ્યક્તિ માટે તે મિત્ર, તત્વદર્શી અને અને માર્ગદર્શક બની રહેતા. તેઓ ઈશ્વરદત્ત વિચક્ષણ બુદ્ધિ અને પ્રભાવશાળી વ્યક્તિત્વ ધરાવતા માણસ હતા. કોઈ પણ જાતની સમસ્યાઓનો ઉકેલ તેમની જીભના ટેરવે જ રહેતો. હું મારા જીવનમાં અસંખ્ય વ્યક્તિઓના સંપર્કમાં આવ્યો છું, પણ અહમદભાઈ જેવી જવલ્લે જ કોઈ વ્યક્તિ મને સાંપડી છે કે જે સાલસ, અત્યંત લાગણીશીલ, દીર્ઘદૃષ્ટિવાળી અને સરળ હૃદયની હોય.

જ્યારે ઘણા લોકો કલ્પનાની પાંખે ઊડતા જોવા મળતા હોય છે, ત્યારે અહમદભાઈ હંમેશાં પરિણામલક્ષી, દૃઢનિશ્ચયી અને વિચારોને કાર્યાન્વિત કરનારા માણસ તરીકે મને અને તેમના સંપર્કમાં આવનાર સૌ કોઈને માલુમ પડ્યા છે. આપણને રડતા-કકળતા મૂકીને તેમનું આપણી વચ્ચેથી ચાલ્યા જવું એ આપણે એવું મહેસુસ કરીએ છીએ કે જાણે કે આપણા પગ નીચેથી ધરતી સરકી ન ગઈ હોય! આમ છતાંય આપણી મજહબી અને ખાસ કરીને આપણા સમુદાયની વિચારધારા આપણને શીખવે છે કે આપણે આપણી જાતને સંપૂર્ણપણે ઈશ્વરને સમર્પિત કરવી જોઈએ.

આ પત્રના સમાપને હું સહૃદયતાપૂર્વક આપ સૌને કહું છું કે આપને જ્યારે પણ જરૂર પડે ત્યારે અમારા પક્ષે અમારા લાયક કોઈ પણ કામકાજ હોય તો તે બતાવતાં જરાય અચકાશો નહિ, કેમ કે આપણાં બંને કુટુંબો પારસ્પરિક એવા તાણાવાણાથી ગુંથાએલાં છે કે તેવું કોઈ કામ ચીંધવું તે આપનો હક્ક બને છે અને તેને પાર પાડવું તે અમારી ફરજ બને છે.

હૃદયની ગહન લાગણીઓસહ,

મુસા પરિવાર અને યુનિકોર્ન ગ્રુપ ઓફ બિઝનસ, વતી

વલીભાઈ મુસા

તા. ૨૯-૦૭-૧૯૯૭

નોંધ : –

છેલ્લે મારા બ્લોગના વાચકોને આ પ્રમાણેનો એક સંદેશો આપું છું કે “અલ્પ પણ ગુણસભર જિંદગી, વર્ષોમાં માપવામાં આવતી લાંબી જિંદગીથી અનેકગણી બહેતર છે.”

Translated from English version titled as “The Demise of a Gentleman” published on May 15, 2007